Designers: Irene Goldberg, Rotem Segev, Pitsou Kedem
Επιβλέπων αρχιτέκτονας: Rotem Segev
Styling: Eti Busklia
Φωτογραφίες: Amit Geron
Η κεντρική ιδέα πίσω από τον σχεδιασμό αυτού του διαμερίσματος στο Τελ Αβίβ ήταν η δημιουργία οπτικής σύνδεσης μεταξύ των ορόφων, η ενίσχυση των κάθετων σχέσεων και η ανάδειξη των διασταυρώσεων των χώρων σε σημαντικά στοιχεία. Χρησιμοποιώντας δύο τυπικά πατώματα, με ανοιχτό οπτικό πεδίο, οι σχεδιαστές δημιούργησαν μια ισχυρή «συνάντηση», γύρω από την οποία συγκεντρώνονται όλοι οι χώροι της κατοικίας. Ο ψηλοτάβανος χώρος και η συνύπαρξη των ορόφων δημιούργησαν μια νέα αίσθηση, μια ενότητα μεταξύ των διαφορετικών χώρων του σπιτιού και έναν διάλογο μεταξύ των δύο πατωμάτων.
Το διαμέρισμα σχεδιάστηκε γύρω από έναν κεντρικό ψηλοτάβανο χώρο διημέρευσης που ταυτόχρονα αποτελεί σημείο ένωσης και συνάντησης του living room, της σκάλας, του δωματίου μελέτης και της εσωτερικής «βεράντας». Ένα ψηλό παράθυρο με δύο στόρια επιτρέπει στο φως να διεισδύσει, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα κίνησης και δυναμισμού στον επικαλυμμένο με ξυλεία τοίχο. Με τη χρήση του τεχνητού φωτισμού κατά τη διάρκεια της νύχτας, δίνεται έμφαση στον κάθετο άξονα, αλλά και στο ύψος του σπιτιού.
Μια λεπτοκαμωμένη, μεταλλική σκάλα εκτείνεται στον χώρο και οδηγεί στον δεύτερο όροφο, μέσω μιας βιβλιοθήκης με βιβλία και αντικείμενα τέχνης η οποία αποτελεί στοιχείο πολιτισμού μέσα στο ξεκάθαρα μίνιμαλ διαμέρισμα. Τα «κρατήματα» της γέφυρας, κατασκευασμένα από ανοξείδωτα ατσάλινα καλώδια που είναι στερεωμένα στο ταβάνι, δημιουργούν ένα είδος «οθόνης» μεταξύ των δύο αξόνων, του οριζόντιου που αποτελεί η γέφυρα και του κάθετου που συνθέτει το μεγάλο ύψος του ανοιχτού χώρου.
Με το άνοιγμα των επιμέρους χώρων και τη δημιουργία κάθετων σχέσεων σχηματίζεται ένας συνεχόμενος χώρος. Αυτό επιτυγχάνεται με το φως, το ελεύθερο οπτικό πεδίο και την κίνηση, ενώ ταυτόχρονα οι δευτερεύοντες χώροι τοποθετούνται γύρω από τον κεντρικό, ενιαίο. Ο αρχιτέκτονας κατάφερε να δημιουργήσει ένα αίσθημα χωρικής συνέχειας, χωρίς να περιορίσει τη δική μας συνολική κατανόηση της δομής. Ένα ενδιαφέρον παιχνίδι προοπτικής μεταξύ υψηλού και χαμηλού, μεταξύ οριζόντιου και κάθετου, μεταξύ ανοιχτών και κλειστών χώρων που δημιουργεί αντιθέσεις και εντείνει την εμπειρία των χρηστών μέσα στο σπίτι. Όλα τα υπόλοιπα δωμάτια διαφορετικών χρήσεων, η κουζίνα, η τραπεζαρία, το υπνοδωμάτιο, το λουτρό, βρίσκονται γύρω από τον ανοιχτό χώρο που αποτελεί κατά κάποιον τρόπο την καρδιά του διαμερίσματος. Επιτούτου επιλέχτηκαν ως επί των πλείστων μονοχρωματικές αποχρώσεις και ακατέργαστα υλικά, σκούρο μέταλλο, ανοξείδωτο ατσάλι, σκυρόδεμα, δρύινο παρκέ και λευκά background.
The central idea behind the design was the creation of visual link between the floors, to reinforce the vertical relationships and transform the cross sections of the spaces into more important and significant elements. Using two, typical floors, the designers created a powerful cross section, one that reunites all of the structure’s spaces. The double space and the relationship between the floors created a new feeling of space that forms a connection between the homes different spaces and creates a dialogue between the floors.
The apartment was designed around a high public space that constitutes a connecting and vantage point for the home’s wings, the study area, the staircases, the living area and the view. The large, 2 story tall display window allows light to penetrate deep into the space creating an effect of movement and dynamism on the wood clad wall. Through the use of artificial light, the vertical axis and height is also emphasized when it’s dark.
A slender, metal bridge spans the space and leads the user to the second floor via a library of art and books that lends an additional layer of culture to the minimalistic design. The bridge’s handrail is made from stainless steel cables fastened to the space’s ceiling creating a sort of screen between the horizontal (the bridge) and the vertical (the open space).
By opening the spaces and the creation of vertical relationships a continuous space is formed. This is achieved by light, sight and movement whilst placing secondary spaces around the one, large, open and central space. The architect succeeded in creating a feeling of spatial continuity in relation to the central space and all this without detracting from our overall understanding of the structure. An interesting play between perspective, high and low, between horizontal and vertical and between opened to the sky or closed spaces creates contrasts that strengthen the experience of the space’s users. All the different functions, such as kitchen, dining table and the master bedroom are located around the open space forming what could be considered the heart of the home. The materials and paints chosen are, for the most part, monochromatic and raw and include blackened metal, stainless steel, concrete, oak parquet and a white background.