Η έρευνα που έχετε κάνει σχετίζεται με την αναζήτηση της “σύγχρονης αστικότητας”. Πώς την ορίζεται;
Μπορείτε να δώσετε oρισμένα παραδείγματα;
«O όρος αστικότητα αναφέρεται στον τρόπο ζωής της μητρόπολης έτσι όπως αυτός άρχισε να σχηματίζεται από τη μεταφορά πληθυσμού από την ύπαιθρο στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με τον τρόπο αυτό η μαζική συγκέντρωση των ανθρώπων διαμορφώνει ένα μεταβαλλόμενο κώδικα συνηθειών και τρόπου ζωής που ορίζει το αστικό φαινόμενο εστιάζοντας περισσότερο στην έννοια του “σοκ”. Το σοκ είναι εκείνο που προκύπτει από τη ρήξη της μητρόπολης με το φυσικό περιβάλλον διαμορφώνοντας ένα νέο πεδίο προς διερεύνηση. Μπορεί κανείς είτε να προσπαθήσει να γιατρέψει το “ψυχικό τραύμα” που παράγεται είτε να το οικειοποιηθεί εξελίσσοντας την αστική συνθήκη. Η δουλεία μας προσπαθεί να πάρει μια κριτική θέση απέναντι στο φαινόμενο εξετάζοντας ουτοπίες που αφορούν μελλοντικά σενάρια κατοίκησης και τις πιθανές επιπτώσεις τους στην καθημερινή ζωή, όπως στην περίπτωση του Room 18».
Τόσο το ξενοδοχείο Λειβαθώ που σχεδιάσατε βραβεύτηκε το 2014 όσο και το δωμάτιο ξενοδοχείου με το οποίο συμμετείχατε στο Room 18. Σε όλες σας τις επιλογές φαίνεται να προβληματίζεστε και να δοκιμάζετε ταυτόχρονα τα όρια ιδιωτικού, δημόσιου και υπαίθριου χώρου. Μπορείτε να περιγράψετε πώς εκφράζονται αυτά μέσα από μια σύγχρονη αρχιτεκτονική ματιά;
«Τα όρια προκύπτουν από περιορισμούς, τους οποίους μέσα στην καθημερινή πρακτική μας τους θεωρούμε δεδομένους αποφεύγοντας πολλές φορές να πάρουμε μια κριτική θέση απέναντί τους. Η διάκριση ανάμεσα στο μέσα και το έξω, το προσωπικό και το συλλογικό δεν εμφανίζεται πάντοτε με τον ίδιο τρόπο αλλά συνεχώς μεταβάλλεται. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική προσπαθεί να παρακολουθήσει ή και να προβλέψει πιθανές τέτοιες μεταβολές».
Ποια είναι τα υλικά και οι φόρμες που προτιμάτε;
«Στη δουλειά του γραφείου μας η φόρμα και το υλικό αποτελούν εργαλεία και όχι τον τελικό σκοπό. Αρχικά, προσπαθούμε να εντοπίσουμε και να διαμορφώσουμε μια νέα συνθήκη αντίληψης και οικειοποίησης του χώρου και αργότερα αναζητούμε τα εργαλεία που εξυπηρετούν τον παραπάνω σκοπό».
Room with view
Ο Πανευρωπαϊκός Διαγωνισμός Room 18, με θέμα τον σχεδιασμό ενός δωματίου αστικού ξενοδοχείου 18 τ.μ, αριθμούσε 262 συμμετοχές από 17 χώρες και ανέδειξε ως νικητή τον αρχιτέκτονα Λεωνίδα Παπαλαμπρόπουλο. Το έργο του, ένα καταπράσινο δωμάτιο-πάρκο, δημιούργησε έναν αστικό χώρο προσδίδοντάς του αέρα απείρου και εξοχής. Αυτή ακριβώς η έννοια της «σύγχρονης αστικότητας» αποτέλεσε αντικείμενο της έρευνάς του. «Η μαζική συγκέντρωση ανθρώπων διαμορφώνει ένα μεταβαλλόμενο κώδικα συνηθειών και τρόπου ζωής που ορίζει το αστικό φαινόμενο, εστιάζοντας περισσότερο στην έννοια του «σοκ». Προσπαθούμε να πάρουμε μια κριτική θέση απέναντι στο φαινόμενο, εξετάζοντας ουτοπίες που αφορούν μελλοντικά σενάρια κατοίκησης και τις πιθανές επιπτώσεις τους στην καθημερινή ζωή. Στο γραφείο μας, η φόρμα και το υλικό αποτελούν εργαλεία και όχι τον τελικό σκοπό. Αρχικά, προσπαθούμε να εντοπίσουμε και να διαμορφώσουμε μια νέα συνθήκη αντίληψης και οικειοποίησης του χώρου και αργότερα αναζητούμε τα εργαλεία που εξυπηρετούν τον παραπάνω σκοπό» επισημαίνει ο Λεωνίδας Παπαλαμπρόπουλος.
Ο Λεωνίδας Παπαλαμπρόπουλος σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, στη Bartlett School of Architecture UCL και είναι διδάκτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων, ΕΜΠ. Έχει διδάξει αρχιτεκτονικό σχεδιασμό στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών (2016-2017), εικαστικά και αρχιτεκτονική στο μάθημα «Πλαστική και Σύγχρονα Επικοινωνιακά Μέσα Απεικόνισης του Χώρου» του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ (2007-2017) και στο πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Μετα-Βιομηχανικός Σχεδιασμός» στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (2016-2017). Το έργο του έχει παρουσιαστεί και δημοσιευτεί σε εκθέσεις αρχιτεκτονικής και εικαστικών στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει αποσπάσει διακρίσεις και βραβεία.
The research you have done is related to the search for “modern urbanity”. How is modern urbanity defined? Can you give some examples?
The term urbanity refers to the way of life of the metropolis as it started to be shaped by the movement of populations from the countryside to large urban centers. In this way the mass concentration of people creates a changing code of habits and lifestyle that defines the urban phenomenon focusing more on the concept of “shock”. The shock is a result of the separation of the metropolis from the natural environment, forming a new field to be explored. One can either try to cure the “mental trauma” that is caused or appropriate it by evolving the bourgeois convention. Our work attempts to take a critical view of the phenomenon by looking at utopias about future habits and their possible impact on everyday life, as in Room 18.
Livatho Hotel that you built got an award in 2014 as well as the hotel room with which you participated in Room 18. In all your choices, you seem to fret and try to experiment with the limits of private, public, outdoor space at the same time. Can you describe how these are expressed through a contemporary architectural look?
A: Limits arise from constraints that we take for granted in our daily practice, often avoiding a critical stance towards them. The distinction between the inside and the outside, the personal and the collective does not always appear in the same way but is constantly changing. Modern architecture is trying to track or even predict such changes
What materials and forms do you like to use when you work?
A: In the work of our office form and material are tools and not the ultimate goal. Initially, we try to identify and shape a new condition of perception and appropriation of space and later we look for the tools that serve the above purpose.
Room with view
The Pan European Room 18 contest hosted two hundred and sixty-two entries from 17 countries, its theme was the design of an 18-square-meter urban room, and the winner was the architect Leonidas Papalampropoulos. His work was a green room-a plot created an urban space, giving it air of infinity and the countryside. This very concept of “modern urbanity” has been the subject of his research. “The mass gathering of people shapes a changing code of habits and lifestyle that defines the urban phenomenon, focusing more on the concept of” shock “. Our work tries to take a critical view of the phenomenon by looking at utopias about future habits and their possible impact
“In our office, form and material are tools and not the ultimate goal. Initially we try to identify and shape a new condition of perception and appropriation of space and later we look for the tools that serve this purpose”, says Papalambropoulos.
Leonidas Papalampropoulos studied at the School of Architecture of Athens Polytechnic, Bartlett School of Architecture UCL and has a Ph.D. from of the School of Architecture of Athens Polytechnic. He has taught architectural design at the Architecture School of the University of Patras (2016-2017), visual arts and architecture in the course “Plastic and Modern Communication Media for the Space” of the Postgraduate Studies Program of the School of Architecture of Athens Polytechnic (2007-2017) and the Postgraduate Studies Program “ Post-Industrial Design “at the School of Architecture of the University of Thessaly (2016-2017). His work has been presented and published in exhibitions of architecture and visual arts in Greece and abroad and has received many awards.
www.leon-p-arch.net